سیستم دو حزبی در کشورهایی چون آمریکا ، نقش جریان اندازی توپ فوتبال را در زمین بازی دو طرفه دولت و مردم ایفا میکند بطوری که در کشورهای دو حزبی ، سعی میشود نظرات قاطع دو حزب در طول دو مقطع زمانی حاکمیت پیش بینی شده اجرایی شود و با این پوشش مردم نیز بالإجبار میبایستی تحت تاثیر یکی از این دو حزب قرار گیرند و در واقع برای خیلی از جامعه انسانی در حکم سازش با وضع موجودی را رقم میزنند که در دستان یکی از دو حزب دست به دست میشود!؟
چنانچه از شکل و محتوای دو حزبی های اجباری حاصل میشود باز هم موضوع دموکراسی آنچنان که شاید و باید ، نظرات جامعه انسانی را در الگوهای ارائه شده تامین کند ابهامات خاص خود را دارد که نیازمند بحث ها و بررسی های هوشمندانه تر را میطلبد! شاید به جرأت میتوان گفت که افسردگی حاصل از دست به دست شدن ظاهری اما یکنوتخت و تکراری قدرت یا حاکمیت ، حتی مشابه فصول سال هم از لحاظ تقسیم بندی سیستماتیک نیست!
فصول سالی که بطور منظم و هوشمندانه در صدد تبیین این پیام از ناظم عالم میباشد که عملکرد حاکمیتی بشری نیز عین خواص فصول دارای فراز و مشیب های پیش بینی شده و نه اتفاقی را داشته باشد تا در فراسوی آن بتوان نظریات نسبی آحاد جامعه انسانی را تصور نمود و بهبود بخشید و نسبت به نظم عملکردی حاکمیت ها با تخصیص خواص مرتبط با آن ، فصولی را قائل بود و عملیاتی نمود.
جریان داشتن تکراری قدرت در دو طیف یا دو حزب که دائما بصورت تعریف شده ، همدیگر را لغو مینمایند در دراز مدت موجب یکنواختی روحی جامعه انسانی و رکود تدریجی خواهد شد و بی شک آنچه که مهم است نزاع ها و
جدل های ساخته فکر بشر آن بصورت ساختگی یا مصنوعی ، سبب هماوایی مردم نمیشود تکرار در سایه تنظیم واقعیت های متنوع و راه گشا و متاثر از بطن خواص فصلی متعدد و تنظیم سیاست های مبتنی بر حرکت هایی با صفات متناسب همراه باشد تا افسردگی تکرارهای بین دو حزب را شامل نشود!
بحرانی که کشورهای دو حزبی را دموکراتیک جلوه میدهد نقش تظاهر را در تقسیم قدرت خود محورانه آن بصورت پوششی بازی میکند تا به بهانه آن ، مشروعیت یا دموکراتیک بودن خود را از لإیه های اجباری آن حاصل آورد که نهایتا موجب فروپاشی خواهد شد و این اتفاق ، حتمی است!