ایمن شدن و در امان بودن ، بی ترسی ، و آرامش و آسودگی معتنی میباشد که در فرهنگ لغات زبان فارسی گنجانده. شده اند . انسان موجودی اجتماعی است و برای بقای خود ناچار است با افراد محیط جامعه خویش در تعامل باشد . جامعه سیاسی از افرادی تشکیل میگردد که دارای روابط و مناسبات سیاسی باشند و در این راستا ممکن است تعدد آرا و نظرها در مراتب مختلف از بعد شدت و حدت آن ، سبب پدید آمدن احزاب و گروههای سیاسی در متن جامعه شود . مطالعه و تحقیق در مورد مناسبات و روابط سیاسی را درد شناسی سیاسی میگوئیم . در حالت کلی رفتارهای صادره انسانها در قالب دو گروه هنجارها و ناهنجارها بررسی و نقد میشود . مفهوم واژه ناهنجار عبارت است از : تبری جستن از حرم و یا هنجار است که خود دارای مفهوم آماری مستقل بوده بدین معنی که حرکات فرد هنگامی هنجار است که به میزان کافی و مشخصی ، از حرکات رفتاری اکثریت قریب به اتفاق افراد دیگر ، متناقض و متفاوت باشد . مطالعه فرهنگهای مختلف نشان میدهد که جایگاه خط قرمز ، در فرهنگهای مختلف متفاوت است، لذا برخی از رفتارها در جامعه ای نا بهنجار شناخته میشود و مردود است ولی همین رفتار در جوامع دیگر هنجار تلقی میشوند . نتیجه آن که رفتارهای نا بهنجار مردود است و باید کنترل شوند . لذا متولیان تعلیم و تربیت بایستی بایستی بطور مستمر ، به تلاش خویش در نزدیک کردن رفتارها به مرز استانداردهای هنجار معین در آن جامعه همت بگمارند مبرهن است در هر جامعه که حوزه رفتارهای نابهنجار محدودتر باشد آن جامعه از امنیت در زمینه های مختلف برخوردار خواهد بود . دوریم در نظریه بی هنجار ، علل رفتارهای نابهنجار را دو چیز بیان میکند : ۱_ آرزوهای نامحدود و بهم ریختگی هنجارهای نظم دهنده ، که اگر ، بدون اختلاف نظر ، انسان کارکرد داشته باشد نخست باید آرزوهای او محدود شوند اما از آنجایی که انسان قادر نیست آنها را محدود کند برای رسیدن به آرزوهای نامحدودش تن به رفتارهای نابهنجار (از لحاظ دیدگاه متولیان آن جامعه) میدهد. ۲_ گسستگی بین هدفهای فرهنگی و فرصتهای ساختمند اجتماعی و سیاسی از نظر دورکیم ، فزون خواهی افراطی و زیر پا نهادن رفتارهای نظم دهنده ((هنجارها)) ، موجب بروز ناهنجاریهای رفتاری میگردد. بنابراین باید بین اهداف فرهنگی و ساخت های اجتماعی و سیاسی ، پیوستگی لازم بوجود آید تا رفتارها به مرز هنجار نزدیکتر شوند . با توجه به توضیحات فوق ، رفتارهای ناهنجار ، رفتارهایی غیر طبیعی هستند که در هر جامعه بسته به قوانین مدون و عرف خاص آن ، موجب تزلزل امنیت سیاسی و اجتماعی میگردند به طوری که به صورت مستمر در تعامل و ارتباط با یکدیگر بوده و در سطح جامعه با توجه به خاستگاه ها و پتانسیل های مربوط به خود، شکل و نمودپیدا میکنند تا حدی که موجب ایجاد فضای آنومیک و نابسامانی شده و آسیب های جدی را در ابعاد متعدد وارد میکند . ((نقل از کتاب بحران شایع مولف : افشین نجفقلی دوست کارشناس ارشد مدیریت دولتی انتشارات تینای طهرانی تهران ۱۳۹۵_۱۳۹۴ بخشی از مطلب { امنیت سیاسی چیست} صفحات ۵۸ و ۵۹ ))
مطالب خوب بودند.