جنگ روانی - طبقه بندی احزاب بر حسب گرایش های عقیدتی

طبقه بندی احزاب بر حسب گرایش های عقیدتی : 

لارنس لاول احزاب سیاسی را بر اساس عقاید و گرایش های عقیدتی آنها به صورت ٤ بخش تقسیم بندی نموده است: 

١- لیبرال ها : آنهایی هستند که در قسمت اعتدالیون قرار گرفته ، موافق تغییر  و تحول اوضاع بوده  و همچنین از وضع موجود نیز راضی  هستند ، از لحاظ گرایش عقیدتی احزاب ، در طبقه ((لیبرال)) قرار میگیرند. 

 

٢- محافظه کاران : آنهایی هستند که در قسمت اعتدالیون قرار گرفته ، از وضع موجود راضی بوده و همچنین مخالف تغییر و تحول اوضاع هستند.

 

٣- مرتجعین : گروهی هستند که در قسمت افراطیون قرار گرفته ، از وضع موجود ناراضی بوده و همچنین مخالف تغییر و تحول اوضاع هستند. گروه مرتجعین ، انسان هایی ناراضی ، بی منطق و صاحب تفکرات سنتی و سخت هستند. 

 

٤- رادیکال ها : گروهی هستند که در قسمت افراطیون قرار گرفته ، از وضع موجود راضی نبوده و همچنین موافق تغییر و تحول اوضاع هستند. بطور کلی رادیکال در لغت به معنای ریشه ، بنیان و اساس  است و گروههایی که به زعم خود به دنبال تغییرات ریشه ای ، اساسی و افراطی هستند را میتوان در این راستا قرار داد.

 

در جامعه با ثبات ، مرتجعین و رادیکال ها در اقلیت بوده و عقاید آنها جایی در تصمیمات اجتماعی ندارد و بر عکس در چنین جوامعی ، محافظه کاران و لیبرال ها در اکثریت می باشند. 

 

ایالات متحده آمریکا با سیاست دو حزبی ، سعی دارد نوعی دیکتاتوری گروهی را در پس پرده خط دهی کند و با سرگرم نمودن مردم آمریکا ، آنها را در یکی دو حزب دمکرات یا جمهوریخواه به کنترل خویش درآورد! بازیگران شورای خدمات راهبردی آمریکا در پشت پرده ، با به جریان انداختن توپ بازی بین این دو حزب ، فرصت تنفس عقاید گروههای دیگر را از آنها گرفته اند و زندگی سیاسی مردم آمریکا را در میان دو حزب به تمسخر گرفته و سعی دارند با ادامه این بازی خسته کننده ، مردم آمریکا را به سمت زندگی ماشینی و روزمره ثابت ، همچنان تحت استعمار خویش قرار داده و با عوض نمودن افراد مختلف در ارکان بازی روزمره شان ، سیاست دموکراتیک را تبیین کنند! 

 

نبود فضای تنفس برای عقاید غیر از این دو حزب استعمارگر ، موجب شده است که زندگی اجتماعی و سیاسی مردم به عنوان مستعمره مصادره شده سیاستگذاران در حال تغییر باشد بطوری که قاب و ماهیت های یکسانی را با چرخش افراد مختلف به نمایش میگذارند و هر بار برای دادن سهم های سیاسی ، افراد دست آموز خود را با تغییر قیافه های مختلف به مردم معرفی کرده و به ایجاد رقابت ((صرفاً شکلی )) یا قیافه ای ، سوت بازی را مینوازند و مردم آمریکا را با این بهانه ها ، سرگرم و دلخوش میکنند! استعمار نوین دو موتوره آمریکا ، برای مردم خود ، جز یکنواختی و تنگی نفس کرونایی ثابت ، رهاورد دیگری ندارد!

افشین نجفقلی دوست - کارشناس ارشد مدیریت دولتی - فروردین ١٣٩٩ هجری شمسی